به این مفهوم که  یک جفت ذره یا گروهی از ذرات بگونه ای باهم برهمکنش دارند، که حالت کوانتومی هر یک نمی تواند مستقل از بقیه توصیف شود. حتی اگر هزاران کیلومتر دور از هم باشند.در واقع اندازه گیری و تغییر کمیتهای کوانتومی نظیر موقعیت، تکانه، اسپین و قطبش و هر یک ازآنها سبب تاثیر گذاری بر وضعیت کوانتومی دیگری می شود، حتی اگر بسیار از هم فاصله داشته باشند. در شرایطی که شما دو ذره با نام های A و B دارید و ذره ها در اثر درهم تنیدگی کوانتومی به یکدیگر وصل شده‌اند، ویژگی‌های A و B  با هم  ارتباط خواهند داشت. برای مثال، اگراسپین(چرخش) ذره A معادل مثبت یک دوم و اسپین ذره B معادل منفی یک دوم خواهد بود و یا بالعکس. فیزیک کوانتومی به ما می گوید که تا زمانیکه که اندازه گیری صورت نگرفته باشد، این ذرات در حالات احتمالی منطبق بر هم و روی هم قرار می گیرند. اسپین ذره A معادل ۱/۲ و ۱/۲- است. به مقاله ما در خصوص گربه شرودینگر نگاهی بیندازید تا بینش تان قدری افزایش یابد. این مثال ویژه با ذرات A و B، شکل متفاوتی از آزمایش فکری اینشتین-پودولسکی-روزن به نام پارادوکس EPR میباشد.

این مسئله وقتی عجیب می شود  که اگر یکی از این دو الکترون را هزاران کیلومتر دورتر بفرستیم، و حالا اگر روی الکترون آزمایشگاه کاری انجام دهیم، الکترون دوردست بلافاصله و آناً پاسخی خواهد داشت !!!  مثلا اگر اندازه گیری اسپین در زاویه ی خاصی انجام دهیم، اسپین دوردست متوجه نوع اندازه گیری ما می شود و پاسخ درستی خواهیم داشت.این رفتار که به تفصیل توسط آلبرت اینشتین و نی بور مورد بحث و بررسی قرار گرفت، عملی شبح وار در یک فاصله” نامگذاری شد.

در نظریهٔ میدان‌های کوانتومی نیروهای بین ذرات بنیادی توسط ذرات دیگر حمل می‌شوند. برای نمونه، نیروی الکترومغناطیسی میان دوالکترون با رد و بدل کردن فوتون ها امکان می‌یابد. بردارهای بوزونی  متوسط نیروی ضعیف را؛ گلوئون ها نیروی قوی، وگراویتون ها نیروی گرانشی را حمل می‌کنند. این ذرات حامل نیرو، ذراتی مجازی‌اند و طبق تعریف، زمانی که حامل نیرو هستند امکان آشکارشدن‌شان وجود ندارد، زیرا عملیات آشکارسازی گواه بر عدم حمل نیرو خواهد بود.

در نظریهٔ میدان‌های کوانتومی،فوتون ها به صورت کوانتوم های میدان ؛پنداشته می‌شوند و همچنین فرمیون ها -مانند الکترون- را نیز می‌توان به صورت امواج جاری در میدان توصیف کرد، و این در حالی‌ست که هر نوع فرمیون میدان خاص خودش را دارد. 

در نظریه میدان کوانتومی (برخلاف مکانیک کوانتومی ) فضا و زمان ؛از طریق اتصال میدان الکترومغناطیسی و میدان برهم کنش  با سیستمی پویا و دینامیک تشکیل شده است.